Պատմությունը չի կարող հերքել, որ մեր ազգի հիմար մարդիկ չեն հասկացել,որ իրենց մանր շահերի պատճառով տուժելու են սովորական մարդիկ:
Մենք՝ հայերս ունենք բնավորություն բոլորին մեղադրելու և չընդունելու մեր սխալները: Մենք մեղադրում ենք ամենինչում «վերևները», ուրիշ ազգերին, այլ մարդկանց, չտեսնելով մեր սեփական սխալները և չտեսնելով մեր սեփական վատ կողմերը:
Ցեղասպանությունը նույնպես բացառություն չէ և հենց մեր ազգի մանր որոշումները, որոնք կատարել է եկեղեցին, կուսակցությունները հենց դրանք են հանգեցրել այդ մեծ կորուստներին:
Հույս ունեմ, որ ապագայում մեր կոռուպցվացված երկիրը կփոխվի դեպի լավը և մեր զոհի կարգավիճակը կփոխվի առաջ նայողի զարգացողի: Երիտասարդությունը իհարկե կարիք ունի իմանալու իր երկրի պատմությունը, որպեսզի սովորի հին սխալների վրա, բայց ոչ հիշի իրա պատմությունը միայն ողբալու և Ծիծեռնակաբերդում դրոշ վառելու համար:
Ինչի՞ համար ենք պահանջում, որպեսզի ինչ-որ երկրներ ընդունեն ցեղասպանությունը, միթե մի շարք արդեն ընդունած երկրների ընդունելը ընդամենը քաղաքականություն չէ:
Լուսինե Ավետիսյան 